مومنی مریم، کرمی فرشاد، بیتا فاطمه، مقامی حمید. بررسی روند دگرگونیهای شناسههای کمی طلاق در دهههای 80 و 90 در استان فارس. آسیبشناسی خانواده. 1402; 9 (1) :1-20
URL: http://fpcej.ir/article-1-338-fa.html
1- دکترای مسائل اجتماعی ایران، مدرس دانشگاه شیراز و پژوهشگر اندیشگاه مطالعات فلسفه و سبک زندگی، شیراز، ایران. ، m.momeni70@gmail.com
2- دکترای مسائل اجتماعی ایران پژوهشگر مجلس، تهران، ایران.
3- دکتری روانشناسی، ایران، پژوهشگر اندیشگاه مطالعات فلسفه و سبک زندگی و مشاوره خانواده، شیراز، ایران.
4- دکتری فلسفه تعلیم و تربیت، مدیر اندیشگاه مطالعات فلسفه و سبک زندگی و مشاور خانواده، شیراز، ایران.
چکیده: (121 مشاهده)
زمینه: کارگزاران و سیاستگذاران تنها هنگامی میتوانند به برنامهریزی کلان مبادرت ورزند که تصویری روشن از چگونگی آسیبهای اجتماعی داشته باشند. بر پایه تحقیقات پیشین نرخ طلاق روبه افزایش بوده؛ ولی آنچه معمولاً در رسانهها بازتاب مییابد بحرانی نیست. شناسه طلاق رویهمرفته کشور از یکسو و در کلانشهرهایی مانند شیراز از سویی دیگر ما را بر آن داشته است که به بررسیِ روندهای طلاق در دهه 80 و 90 بپردازیم. هدف این پژوهش نقد و بررسی شناسههای کمی ی موجود در این زمینه به بررسی روند دگرگونیهای طلاق است. روش: پژوهش حاضر با روش تحلیل ثانویه انجامشده است. یافتهها: شناسه طلاق در دهه 80 نشان میدهد بهطور میانگین در استان فارس به ازای هر هزار زن متأهل 60/3 درصد طلاق رویداده است و این شناسه با روندی افزایشی تا سال 1393 به 37/6 طلاق به ازای هر هزار زن متأهل رسیده است. اگرچه در سالهای 1394 تا 1396 شناسه کاهشیافته است، ولی این شناسه مجدداً در سالهای 1397 و 1398 روندی افزایشی در پیشگرفته است. اگرچه روند شناسههای کمی ی طلاق در همه شهرستانهای استان فارس یکی نبوده و برخی شهرستانها بهطور میانگین در طول سالهای بررسیشده شناسه طلاق بالاتری داشتهاند. نتیجه گیری: افزایش طلاق اگرچه یک واقعیت اجتماعی است؛ ولی بحران گونه نیست. چراکه پدیده طلاق را بایستی در گسترده دگرگونیهای گسترده فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و سیاسیِ جامعه فهم کرد.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي