1- کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد همدان، همدان، ایران ، seddighi.shimaa@gmail.com
2- استاد گروه روانشناسی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران
چکیده: (2808 مشاهده)
رفتار بیآلایش زناشویی بیشتر بهعنوان یک نیاز روانشناختی بنیادی و یکی از ویژگیهای کلیدی ارتباطات زناشویی شناختهشده است که بر سازگاری زناشویی تأثیر میگذارد. هدف پژوهش حاضر آشکار ساختن اثربخشی آموزش رفتار بیآلایش بر کاهش تراز گرایش به رابطه مثلثی بود. روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیشآزمون، پسآزمون با گروه کنترل بود. بهمنظور جمعآوری اطلاعات از میان همۀ مراجعین زن دارای نشانگان گرایش به رابطه مثلثی مراجعهکننده به مرکز مشاوره سینای شهرستان همدان در 6 ماهه نخست سال 1393 که تعداد این افراد نزدیک به 200 نفر بود، 30 زن انتخابشده و بهصورت تصادفی در دو گروه کنترل و آزمایش جایگزین شدند. ابزار گردآوری داده پرسشنامه محقق ساخته گرایش به رابطه مثلثی بود. نخست از هر دو گروه کنترل و آزمایش دادههای پیشآزمون جمعآوری شد. سپس گروه آزمایش 12 جلسه آموزش رفتار بیآلایش دریافت کرد ولی گروه کنترل هیچگونه مداخلهای دریافت نکرد. در مرحله آخر از هر دو گروه پسآزمون گرفته شد. نتایج تحلیل دادهها با استفاده از تحلیل کوواریانس نشان داد که آموزش رفتار بیآلایش باعث کاهش گرایش به رابطه مثلثی در زنان متأهل میشود (01/0>p، 79/40= F). همچنین آموزش رفتار بیآلایش باعث کاهش گرایش به گفتگوی خودمانی با دیگران (01/0>p، 10/15= F)، کاهش گرایش به افشاگری با دیگران (01/0>p، 29/9= F)، کاهش گرایش به وقت گذاشتن با دیگران (01/0>p، 46/14= F) و کاهش خروج از منزل با دیگران (01/0>p، 96/7= F) می گردد.
نوع مطالعه:
كاربردي |
موضوع مقاله:
تخصصي
فهرست منابع
1. محققی، حسین (1390). تدوین برنامه آموزش توانمندی زوجین بر اساس نظریه عشق استرنبرگ، پایان نامه دکتری چاپ نشده. تهران: دانشگاه علامه طباطبایی