1. آقا یوسفی، علیرضا؛ شریف، نسیم. (1390). رابطه سبکهای حل مسئله و بهزیستی شخصی در دانشجویان. فصلنامهی اندیشه و رفتار. دوره 6،22،8.
2. بزرگمنش، کاملیا. (1392). اثربخشی خانوادهدرمانی ستیر بر انسجام و انعطافپذیری خانواده، پایاننامه کارشناسی ارشد، دانشگاه تربیت مدرس.
3. حسین خانزاده، عباسعلی؛ طاهر، محبوبه؛ حیدری، حسین؛ محمدی، حاتم؛ علی یاری، محمد؛ همتی، فریبا. (1394). نقش راهبردهای خود نظمبخشی و توانایی خودمهارگری در تبیین سبکهای حل مسئله. مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی ایلام، دوره بیست و سوم، 3، 122 – 1.
4. زارعی محمودآبادی، حسن؛ احمدی، احمد؛ بهرامی، فاطمه؛ فاتحی زاده، مریم و اعتمادی، عذرا. (1391). پیشگیری از طلاق و جدایی، یزد: انتشارات دانشگاه یزد.
5. زارعی، حیدر علی؛ مرندی، احمد. (1390). ارتباط راهبردهای یادگیری و سبکهای حل مسئله با پیشرفت تحصیلی. فصلنامهی اندیشههای تازه در علوم تربیتی، سال ششم، 3، 128 – 1.
6. سلیمی، هادی، محسن زاده، فرشاد، نظری، علیمحمد، 5931، پیشبینی رضایت زناشویی بر اساس عوامل فرایندی و محتوایی خانواده در معلمان ابتدایی شهر کرج، دانش و پژوهش در روانشناسی کاربردی، سال 16، شماره 2، پیاپی 60، صص 92-84.
7. سودانی، منصور؛ امیری مقدم، علی؛ مهرابی زاده هنرمند، مهناز. (1392). اثربخشی رویکرد ارتباطی ستیر بر تعارضات زناشویی و انطباقپذیری. پژوهشهای روانشناسی بالینی و مشاوره،3(1)، 5-20.
8. سیف، علیاکبر. (1388) روانشناسی پرورشی نوین. ویرایش ششم، تهران: نشر دوران.
9. سیفی گندمانی، محمد یاسین؛ شقاقی، فرهاد؛ کلانتری میبدی، سارا. (1390). اثربخشی برنامهی آموزش فلسفه به دانش آموزان دختر بر عزتنفس و توانایی حل مسئلهی آنها. فصلنامهی روانشناسی کاربردی، سال پنجم، 2(18)، 83 -66.
10. شفیعآبادی، عبدالله؛ تبریزی، مصطفی؛ رشیدی نژاد، حدیث. (1391) اثربخشی آموزش گروهی والدین با رویکرد خانوادهدرمانی ستیر بر جو عاطفی خانواده. مجله دانش و پژوهش در روانشناسی کاربردی، 3، 11-3.
11. شفیعی، معصومه؛ اکبری، شیرین؛ حیدری راد، حدیث. (1397). اثربخشی آموزش خود-دلسوزی بر احساس تنهایی و تابآوری در زنان مطلقه بیبضاعت. مجله روانشناسی و روانپزشکی شناخت، 6،84-71
12. عبداللهی راد، ااهام. (1392). مقایسه اثربخشی خانوادهدرمانی ستیر با زوجدرمانی هیجان محور بر مهارتهای ارتباطی و کاهش تعارضهای زناشویی زوجین. پایاننامه کارشناسی ارشد، دانشگاه علم و فرهنگ.
13. قادری، زهرا؛ تبریزی، مصطفی؛ احقر، قدسی. (1392). اثربخشی خانوادهدرمانی ستیر بر تغییر سبکهای مقابله با تعارض زناشویی. اندیشه و رفتار، 11، 76-67.
14. قلیلی، زهره؛ احمدی، سید احمد؛ فاتحی زاده، مریم. (1386)، اثربخشی آموزش شیوه حل مسئله بر کاهش تعارضات زناشویی، فصلنامه روانشناسی کاربردی، 1، 343-331.
15. کری، جرالد. (1398). نظریه و کاربست مشاوره و رواندرمانی. ترجمهی، سید محمدی. تهران: ارسباران
16. کریمی راد، محمدرضا؛ سید فاطمی، نعیمه؛ نوغانی، فاطمه؛ اله امینی، احسان؛ کمالی، راضیه. (1397) تابآوری مراقبین خانوادگی مبتلایان به اختلالات روانی شهر تهران، نشریه پژوهش پرستاری ایران، 13: 62-57.
17. کیانی چلمردی، احمدرضا؛ خاکدال، سعید؛ قمری کیوی، حسین؛ جمشیدیان، یاسمن. (1397). اثربخشی خانوادهدرمانی کوتاهمدت ستیر بر حس انسجام و تنظیم شناختی و هیجان زوجین ناسازگار. پژوهشهای روانشناسی بالینی و مشاوره،8(1)،5-20.
18. گودرزی، محمود. (1392). اثربخشی زوجدرمانی با رویکرد ستیر بر بهبود عملکرد خانواده و کاهش دلزدگی زناشویی. پژوهشهای مشاوره، 48،1-18.
19. محبی، شهربانو. (1394). رابطه مهارتهای حل مسئله و سبکهای حل تعارض با صمیمیت و سازگاری زناشویی زوجین. پایاننامه کارشناسی ارشد، دانشگاه هرمزگان.
20. مرتضوی، عفت؛ باقر پور، معصومه. (1395). تأثیر آموزش حل مسئله مبتنی بر معنویت بر ذهنیت فلسفی و سبکهای تصمیمگیری دانشجویان پرستاری. فصلنامه علمی – پژوهشی پژوهش در یادگیری آموزشگاهی و مجازی، 2، 40-33.
21. نوابی نژاد، شکوه؛ گودرزی، محمود؛ محسن زاده، فرشاد. (1390). اثربخشی مشاوره گروهی با رویکرد ارتباطی ستیر بر عملکرد زوجهای ناکارامد. مجله علمی و پژوهشی تحقیقات زنان، 2، 74-57.
22. یوسفی، ناصر؛ امانی، احمد؛ حسنپور، محمد. (1395). اثربخشی خانوادهدرمانی مبتنی بر رویکرد ارتباطی ستیر بر کیفیت زندگی، رضایت زناشویی تعارض زناشویی زنان ازدواجکرده به شیوه عادی، زن به زن و فرار کردن. مجله مشاوره و رواندرمانی خانواده،21، 98-119.