دوره 5، شماره 2 - ( 11-1398 )
جلد 5 شماره 2 صفحات 160-141 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Solgi Z, Rezaei R, Mirzaei S. The Mediating Role of Couples' Communication Patterns in the Relationship between Love Styles and Marital Commitment. FPJ 2020; 5 (2) :141-160
URL: http://fpcej.ir/article-1-246-fa.html
URL: http://fpcej.ir/article-1-246-fa.html
سلگی زهرا، رضایی روح اله، میرزایی شهریار. نقش واسطه‌ای الگوهای تعاملی زوجین در رابطۀ میان سبک‌های عشق‌ورزی و تعهد زناشویی. آسیب‌شناسی خانواده. 1398; 5 (2) :141-160
زهرا سلگی1 
، روح اله رضایی 2، شهریار میرزایی3
، روح اله رضایی 2، شهریار میرزایی3
1- استادیار گروه روانشناسی ، دانشگاه پیام نور، تهران ،ایران
2- کارشناس ارشد روانشناسی عمومی، دانشگاه پیام نور اسلام آباد غرب،کرمانشاه،ایران ،reroholah@gmail.com
3- استادیارگروه آمار،دانشگاه پیام نور،تهران، ایران
2- کارشناس ارشد روانشناسی عمومی، دانشگاه پیام نور اسلام آباد غرب،کرمانشاه،ایران ،
3- استادیارگروه آمار،دانشگاه پیام نور،تهران، ایران
چکیده: (3872 مشاهده)
تعهد زناشویی زوجین در پایداری نظام و بنیان خانواده نقش بسیار اساسی دارد و از ارکان اصلی آن به شمار می‌آید، لذا بررسی مؤلفه‌های تأثیرگذار و تقویت‌کننده آن از اهمیت بالایی برخوردار است، طرح پژوهش حاضر توصیفی، از نوع همبستگی که با هدف بررسی نقش واسطه‌ی الگوهای تعاملی زوجین در ارتباط بین سبک‌های عشق‌ورزی و تعهد زناشویی صورت گرفت. جامعه آماری پژوهش، زوجین شهر کرمانشاه در سال 1398 بود که تعداد 190 زوج از آن‌ها که در 5 منطقه شهری (6،5،3،1 و 7) بودند به روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چندمرحله‌ای انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه تعهد زناشویی (آدامز و جونز،1997)، مقیاس عشق (استرنبرگ، 1986) و پرسشنامه الگوهای تعاملی زوجین (کریستنسن و سالاوی، ۱۹۸۴) بود. داده‌ها به شیوه رگرسیون چندگانه و آزمون بارون و کنی (1986) مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفت. نتایج حاصل از تحلیل داده‌ها نشان داد که رابطه مثبت و معناداری (r = 0/43 و p < 0/01) بین سبک‌های عشق‌ورزی و تعهد زناشویی وجود دارد. علاوه بر این تنها بین خرده مقیاس الگوی سازنده متقابل از میان الگوهای تعاملی زوجین با تعهد زناشویی (r = 0/19 و p< 0/01) و سبک‌های عشق‌ورزی (r = 0/12 و p < 0/01) رابطه مثبت و معنادار بود. همچنین نقش واسطه‌ای الگوی تعاملی سازنده متقابل در رابطه بین سبک‌های عشق‌ورزی و تعهد زناشویی مورد تائید قرار گرفت. لذا با استفاده از یافته‌های پژوهش می‌توان نتیجه گرفت که سبک‌های عشق‌ورزی با افزایش استفاده از الگوی تعاملی سازنده موجب تقویت و افزایش تعهد در روابط زناشویی می‌گردد که نتیجه آن برخورداری زوجین از خانواده‌ای پویا و پایدار است.
فهرست منابع
1. صادقی، مسعود؛ احمدی، سید احمد؛ بهرامی، فاطمه؛ اعتمادی، عذرا؛ و پور سید، سید رضا (1392). بررسی تأثیر آموزش به شیوه تحلیل رفتار متقابل بر سبک‌های عشق‌ورزی زوجین، مجله علمی- پژوهشی پژوهش‌های علوم شناختی و رفتاری، 3(2)،71-84.
2. صفی پوریان، شهین؛ قدمی، سید امیر؛ خاکپور، مسعود؛ سودانی، منصور و مهر آفرید، معصومه (1395). تأثیر مشاوره گروهی بر کاهش دل‌زدگی و پریشانی زناشویی، نشریه آموزش پرستاری، 5 (1)، 11-1.
3. عشقی، روناک (1395 ). عهدشکنی همسران. تهران: نشر آفتاب.
4. کریمیان، نادر؛ کریمی، یوسف و بهمنی، بهمن (1390). بررسی رابطه سلامت روان و احساس گناه با تعهد زناشویی افراد متأهل، فصلنامه مشاوره و روان‌درمانی خانواده، 1(2)، 243-256.
5. کلهر، محمد خلیل) ۱۳۹0. (بررسی عوامل مؤثر بر بروز و گسترش پدیده خشونت خانگی علیه زنان در شهر کرمانشاه. پایان‌نامه کارشناسی ارشد دانشگاه علامه طباطبایی. دانشکده علوم اجتماعی.
6. محزونی، علی (1395 ). پدیده نوظهور در خانواده امروز. دفتر آمار و مهاجرت سازمان ثبت‌احوال.
7. محمودی، غلامرضا؛ گلشنی، فاطمه و نوروزیان، مهتاب (1392). مقایسه سبک‌های دل‌بستگی و سبک‌های عشق‌ورزی در والدین دارای کودک عقب‌مانده ذهنی و والدین دارای کودک عادی، کودکان استثنایی، تحقیقات روان‌شناختی 6(21)،66-78.
8. معیدفر، سعید (1394 ). زنان و فرهنگ شهری. تهران: مرکز مطالعات و برنامه‌ریزی شهر تهران.
9. منصوری، احمد (1392). دیدگاه‌های نظری خیانت زناشویی و بهبود روابط با تأکید بر راهبردهای عملی مشاوره‌ای. تهران: آوای نور.
10. یوسفی، ناصر؛ بشلیده، کیومرث؛ عیسی نژاد، امید؛ اعتمادی، عذرا و شیر بیگی، ناصر (١٣٩٠). رابطه سبک‌های عشق‌ورزی و کیفیت زناشویی در میان افراد متأهل، دو فصلنامه مشاوره کاربردی دانشگاه شهید چمران اهواز، 1(36)،1-21.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |