1. آزادی، شهندخت (1397). اثربخشی زوجدرمانی سیستمی- سازه گرا بر بخشش خیانت فرضی همسر در زنان متأهل شهر شیراز. مجله دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد، 61(1)، 1-133.
2. اصلاحی، نوشین؛ عارفی، مختار؛ حسینی، سعیده سادات؛ امیری، حسن (1397). مقایسه اثربخشی زوجدرمانی هیجانمدار و شناختی – سیستمی گاتمن بر هماهنگی زناشویی زوجهای متعارض. مجله علوم روانشناختی، 17(71)، 856-849.
3. بابایی، راضیه؛ یزدی، سیده منور؛ قاسم زاد، سوگند (1397). پیشبینی رضایت زناشویی بر پایه حمایت ادراکشده، ناگویی هیجانی و ابراز صمیمیت. فصلنامه پرستار و پزشک در رزم، 18(6)، 51-41.
4. برادران عطار مقدس، طاها؛ نیری، مریم (۱۳۹۴). بررسی اثربخشی آموزش عقلانی- عاطفی به شیوه گروهی بر سامان دادن باورهای غیرمنطقی در دانشجویان دچار وسواس فکری – عملی، اولین کنفرانس بینالمللی روانشناسی و علوم تربیتی، شیراز، موسسه عالی علوم و فناوری حکیم عرفی شیراز، ایران.
5. پروچسکا، جانسن؛ نورکراس، جی (1386). نظریههای روا درمانی. ترجمه یحیی سید محمدی. تهران: انتشارات رشد.
6. پور محمدرضای تجریشی، معصومه؛ پهلوان نشان، سحر؛ نجفی فرد، طاهره (1393). رابطهی باورهای غیرمنطقی و سازگاری زناشویی زوجین شهر اصفهان. فصلنامه رفاه اجتماعی، 14(53): 193-172.
7. تقــی پــور، منوچهر (1377). بررســی و مقایســه باورهــای غیرمنطقــی در اختلالات روانتنی با افراد بهنجار. پایاننامه کارشناســی ارشــد مشــاوره، دانشــگاه عامــه طباطبایــی.
8. جعفری، فاطمه؛ صمدی کاشان، سحر؛ هنگامی زارچی، محمدصادق؛ آسایش، محمدحسن (1397). اثربخشی زوجدرمانی گروهی هیجانمدار بر خود متمایزسازی زوجین دارای تعارضات زناشویی. فصلنامه مددکاری، 7(1)، 13-5.
9. حسینی، زینب السادات؛ جهان، جواد؛ دیهیمی، مرجانه؛ سیاح، سرور السادات؛ رنجبر سودجانی، یوسف؛ حبیبی، مرضیه (1398). مقایسه اثربخشی زوجدرمانی سیستمی- سازه گرا و آموزش الگوی ارتباطی خانواده کثرتگرا بر رضایتمندی زناشویی زنان دچار سرطان سینه. فصلنامه پژوهش-های مشاوره، ۱۸ (۶۹)، 122-106.
10. حیدری راد، حدیث؛ شفیعی، معصومه؛ بشر پور، سجاد (1395). مقایسه نگرشهای ناکارآمد و انعطاف-پذیری شناختی در زنان با و بدون سابقه طلاق. فصلنامه زن و فرهنگ، 8(30)، 112-103.
11. خدا یاری فرد، محمد؛ عابدینی، یاسمین (1389). نظریهها و اصول خانوادهدرمانی و کاربرد آن در درمان اختلالات کودکان و نوجوانان. تهران: دانشگاه تهران.
12. خواجه، فرزانه؛ خضری مقدم، نوشیروان (1395). رابطهی ناگویی هیجانی و مشکلات میان شخصی با رضایت زناشویی در پرستاران زن متأهل. مجله دانشکده پرستاری و مامایی ارومیه، 14(7)، 638-630.
13. رجبی، غلامرضا؛ نادری نوبندگانی، زهرا؛ امان الهی، عباس؛ شهنی ییلاق، منیجه (1394). اثربخشی زوجدرمانی سیستمی - سازه گرا بر پردازش میان فردی و نزدیکی رابطه در زوجهای آشفته. روشها و مدلهای روانشناختی، 3 (20)، 128-105.
14. زکییی، علی (1391). رابطه آلکسی تایمیا، باورهای غیرمنطقی، عاطفه مثبت و منفی با اختلالهای روانی. پایاننامه کارشناسی ارشد روانشناسی، دانشگاه رازی، کرمانشاه.
15. شیرازی، رؤیا؛ بختیاری ارکسی، حمید؛ علیزاده ذکریا، رامین (1396). مقایسه تمایزیافتگی و ابرازگری هیجانی در همسران خیانت دیده و عادی. مجله روانشناسی معاصر، 12(ویژهنامه)، 990-986.
16. صفــاری نیــا، مجید؛ علمــی مهــر، مهرجان؛ حشــمتی، حسن؛ علمــی مهــر، فرشید (1391). مقایســه حمایــت اجتماعــی و باورهــای غیرمنطقی در حوادث کاری شــرکت توزیــع بــرق خراســان شــمالی. فصلنامــه روانشناســی صنعتــی، 3 (12)، 52-42.
17. عباسی، مسلم؛ درگاهی، شهریار؛ قاسمی جوبنه، رضا (1397). نقش نارسایی شناختی و ناگویی طبعی در تعارضات زناشویی زنان در معرض طلاق. مجله دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد، 20(1)، 6-1.
18. مامی، شهرام؛ صفرنیا، افشین (1397). اثربخشی رویکرد زوجدرمانی سیستمی- سازه گرا بر طرحوارههای ناسازگار اولیه و گرایش به روابط فرا زناشویی زنان متقاضی طلاق. فصلنامه پژوهشها روانشناختی، 14(1)، 91-75
19. مسعودی ثانی، راحله؛ پاک نیا، نسیم؛ درودیان، فریبا. (1396). اثربخشی زوجدرمانی سیستمی- سازه گرا بر افزایش رضایتمندی زناشویی زنان دچار سرطان سینه. فصلنامه زن و پژوهشها خانواده، 36(7)، 70-55.
20. مشاک، رضا (1385). مقایسه باورهای غیرمنطقی، حمایت اجتماعی و اضطراب اجتماعی دبیرستانهای اهواز. پایاننامه کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی. دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهواز.
21. مؤید، فائزه؛ حاجی علیاکبری مهریزی، سیما؛ باق، محمد (1397). نقش ناگویی هیجان در سازگاری زناشویی زنان درخواستکننده طلاق. فصلنامه زن و پژوهشها خانواده، 11(42)، 140-125.
22. یوسف زاده، پیمان؛ فرزاد، ولیالله؛ نوابی نژاد، شکوه؛ نورانی پور، رحمتالله (1396). اثربخشی آموزش زوجدرمانی سیستمی _ رفتاری بر بهزیستی روانی زوجهای ناسازگار. فصلنامه پژوهشهای مشاوره، 15(63)، 66-50.