Saraeian M, Amanelahi A. The Effect of Training Parents through Behavioral Methods on Parental Stress and Parent-Child Interactions. FPJ 2020; 6 (1) :187-204
URL:
http://fpcej.ir/article-1-239-fa.html
1- کارشناس ارشد مشاوره و راهنمایی، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران ، mohabbat.saraeian@yahoo.com
2- دانشیار مشاوره، دانشگاه علوم تربیتی و روانشناسی شهید چمران، اهواز، ایران.
چکیده: (276 مشاهده)
هدف: هدف پژوهش حاضر اثربخشی آموزش والدین به شیوه رفتاری بر استرس والدینی و تعاملات والد-کودک مادران، کودکان 6-4 ساله مهدکودکها و مدارس پیشدبستانی شهر اهواز در سال 1394 بود. روش: این پژوهش یک مطالعه آزمایشی از نوع پیش آزمون-پس آزمون بود. جامعه آماری این پژوهش شامل همه مادران، کودکان 6-4 ساله مهدکودکها و مدارس پیشدبستانی شهر اهواز است که از این جامعه آماری نمونهای به حجم 85 نفر با بهکارگیری روش نمونهگیری هدفمند انتخاب شد. سپس شاخص فرم کوتاه مقیاس استرس والدینی و سیاهه رفتاری کودک آیبرگ و مقیاس ارزیابی رابطه مادر-کودک جهت تکمیل به مادران این کودکان تحویل داده شد و 30 نفر از مادرانی که نمره نقطه برش بیشتر از 11 را در سیاهه رفتاری کودک آیبرگ کسب کردند انتخاب و بهطور تصادفی، 15 نفر از آنها در گروه آزمایش و 15 نفر در گروه گواه قرار داده شدند. برای سنجش متغیرهای پژوهش از مقیاس استرس والدینی (آبیدین، 1991) و مقیاس رابطه مادر-کودک (راس، 1961) استفاده شد. از آزمون آماری تحلیل کوواریانس چندمتغیری برای تحلیل دادهها استفاده شد. نتایج تحلیل کوواریانس چندمتغیری نشان داد که مداخله آموزش والدین بر استرس والدینی و تعاملات والد-کودک تأثیر دارد، یافتهها: همچنین نتایج تحلیل کوواریانس یکراهه نشان داد که مداخله آموزش والدین موجب کاهش استرس والدینی و افزایش تعاملات والد-کودک میشود. نتیجهگیری: نتایج نشان داد که آموزش والدین در کاهش استرس والدینی و افزایش تعاملات والد-کودک مؤثر است، بنابراین آموزش رفتاری والدین شیوه مناسبی برای کاهش استرس والدینی و افزایش تعاملات والد-کودک 6-4 سال است.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي