دوره 5، شماره 1 - ( 7-1398 )
جلد 5 شماره 1 صفحات 90-77 |
برگشت به فهرست نسخه ها
1- دانشجوی کارشناسی ارشد مشاوره و راهنمایی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران غرب، تهران، ایران.
2- استادیار گروه روان‌شناسی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران غرب، تهران، ایران. ، Elaheh.khoshnevis@gmail.com
3- استادیار گروه روان‌شناسی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران غرب، تهران، ایران.
2- استادیار گروه روان‌شناسی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران غرب، تهران، ایران. ، Elaheh.khoshnevis@gmail.com
3- استادیار گروه روان‌شناسی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران غرب، تهران، ایران.
چکیده: (3749 مشاهده)
آشنایی با فرایند آموزش خودمراقبتی و تربیت جنسی به کودکان، می‌تواند به داوطلبان مربیگری تربیت جنسی استرس وارد کرده و برای آن‌ها نگرشهای نادرستی را ایجاد نماید. هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی تأثیر آموزش خودمراقبتی بر نگرشهای ناکارآمد زنان داوطلب مربیگری تربیت جنسی کودکان بود. این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی و طرح از نوع پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش همه زنان داوطلب شرکت در دوره تربیت مربی مهارت‌های خودمراقبتی جنسی و تربیت جنسی انجمن حمایت از حقوق کودکان در سال 1397 بود که با روش نمونه‌گیری هدفمند 30 نفر از این افراد انتخاب و به‌صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (15 نفر) و کنترل (15 نفر) قرار گرفتند. در این پژوهش از پرسشنامه نگرشهای ناکارآمد (ویسمن و همکاران، 1987) استفاده شد. داده‌ها با آزمون تحلیل کوواریانس تحلیل شد. نتایج نشان داد آموزش خودمراقبتی بر نگرشهای ناکارآمد زنان داوطلب مربیگری تربیت جنسی کودکان تأثیر دارد (f=97/81، 05/0p≤). با توجه به نتایج به‌دست‌آمده می‌توان نتیجه‌گیری نمود که آموزش خودمراقبتی می‌تواند به بهره‌گیری از مفاهیمی همچون آموزش تکنیک توقف نگرانی‌ها و اصول تفکر مثبت و خوش‌بینانه و پرورش شخصیت سالم و افزایش خودآگاهی، نگرشهای ناکارآمد زنان داوطلب را کاهش داده و درنتیجه آن‌ها می‌توانند کارآیی بالاتری را در جهت آموزش تربیت جنسی کودکان نشان دهند.
فهرست منابع
1. ابراهیمی، امرالله.، موسوی، سیدغفور. (1391). ویژگی‌های روان‌سنجی مقیاس نگرشهای ناکارآمد در بیماران مبتلا به اختلالات خلقی، مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی ایلام، 21(5): 28-20.
2. آقاجانی، نادر.، سنایی، خورشید.، بقایی، رحیم و خادم وطن، کمال. (1396). بررسی تأثیر بسته آموزشی- حمایتی خود مراقبتی بر اضطراب، افسردگی و استرس بیماران مبتلا به انفارکتوس میوکارد، مجله دانشکده پرستاری و مامایی ارومیه، 15(4): 291-281.
3. خوشنویس، الهه و ستاری، شیما. (۱۳۹۷). آموزش خود مراقبتی راهی جهت پیشگیری از سوء استفاده و آزار جنسی کودکان (سخنی با مادران، پدران، معلمان و مربیان عزیز)، تهران: انتشارات دانش.
4. سرمد، زهره.، بازرگان، عباس.، حجازی، الهه. (1392). روش‌های تحقیق در علوم رفتاری، تهران: انتشارات آگاه.
5. سماواتی، تابان. (۱۳۹۷). اثربخشی آموزش خود مراقبتی (متمرکز بر تربیت جنسی) بر تنظیم هیجانی و طرحواره‌های ناسازگار اولیه دختران نوجوان شهر تهران. پایان‌نامه کارشناسی ارشد. دانشگاه آزاد تهران غرب.
6. شمس، شمس‌الدین.، مرادی، یاسر.، ذاکر، محمدرضا. (1396). بررسی اثربخشی آموزش خود مراقبتی بر سلامت جسمی و روانی در بیماران دیابتی نوع دو. مجله پرستاری و مامایی همدان، 25(2): 60-54.
7. لطفی کاشانی، فرح. (1387). تأثیر مشاوره گروهی مبتنی بر رویکرد رفتاری- شناختی در کاهش نگرشهای ناکارآمد، مجله اندیشه و رفتار، 2(8): 78-67.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |