logo
دوره 6، شماره 1 - ( 5-1399 )                   جلد 6 شماره 1 صفحات 166-149 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Parsi Nezhad Z, Ashori A. Effectiveness of mindfulness-based cognitive psychotherapy on the quality of love and alexithymia in the women with marital distress. FPJ 2020; 6 (1) :149-166
URL: http://fpcej.ir/article-1-262-fa.html
پارسی نژاد زهرا، عاشوری اعظم. اثربخشی روان‌درمانی شناختی مبتنی بر ذهن آگاهی روی کیفیت عشق و ناگویی طبعی زنان با آشفتگی زناشویی. آسیب‌شناسی خانواده. 1399; 6 (1) :149-166

URL: http://fpcej.ir/article-1-262-fa.html


1- کارشناسی ارشد روان‌شناسی بالینی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد زنجان، زنجان، ایران. ، Parsinejad64@yahoo.com
2- کارشناسی ارشد روان‌شناسی بالینی، گروه روان‌شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد همدان، همدان، ایران.
چکیده:   (3001 مشاهده)
آشفتگی زناشویی با تخریب روابط زوجین، می‌تواند کیان خانواده را دچار فروپاشی نماید. بر همین بنیاد پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی روان‌درمانی شناختی مبتنی بر ذهن آگاهی بر کیفیت عشق و ناگویی طبعی زنان با آشفتگی زناشویی انجام گرفت. روش پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش حاضر دربرگیرنده زنان با آشفتگی زناشویی مراجعه‌کننده به مراکز مشاوره شهر همدان در سه‌ماهه زمستان سال 1397 بود. در این پژوهش شمار 30 زن با روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب و با گمارش تصادفی در گروه‌های آزمایش و گواه گمارده شدند (هر گروه 15 زن). در هر دو گروه آزمایش و گواه سه نفر ریزش داشتند. گروه آزمایش مداخله 8 جلسه‌ای روان‌درمانی شناختی مبتنی بر ذهن آگاهی را طی 4 هفته به‌صورت هفته‌ای دو جلسه 90 دقیقه‌ای دریافت نمودند. پرسشنامه‌های مورداستفاده در این پژوهش دربرگیرنده کیفیت عشق (استرنبرگ، 1986) و ناگویی طبعی (پارکر، تیلور و باگبی، 1994) بود. داده‌ها به شیوه تحلیل کوواریانس توسط نرم‌افزار آماری SPSS23 مورد تجزیه‌وتحلیل نهاده شد. نتایج برآمده از تحلیل داده‌ها نشان داد که روان‌درمانی شناختی مبتنی بر ذهن آگاهی بر کیفیت عشق و ناگویی طبعی زنان با آشفتگی زناشویی مؤثر بوده است (0001/0p). بر پایه یافته‌های پژوهش حاضر می‌توان چنین نتیجه گرفت که روان‌درمانی شناختی مبتنی بر ذهن آگاهی می‌تواند به‌عنوان درمانی کارآمد جهت افزایش کیفیت عشق و کاهش ناگویی طبعی زنان با آشفتگی زناشویی مورداستفاده گیرد.
متن کامل [PDF 1482 kb]   (1227 دریافت)    
نوع مطالعه: كاربردي | موضوع مقاله: تخصصي

فهرست منابع
1. بهرامی مصیری، اعظم.، کیان ارثی، فرحناز. (1397). اثربخشی آموزش ذهن آگاهی بر کاهش علائم وسواس فکری-عملی و افزایش خوشنودی زناشویی زنان متأهل، مجله دانشگاه علوم پزشکی اراک، 21(7)، 18-27.
2. حاتمی‌، جواد.، خورشیدی، محمدمهدی.، بهرامی احسان، هادی.، رحیمی، سید علی سینا.، حاتمی، امیر جلال. (1392). نقش سطوح پردازش و همخوانی خلقی در بازشناسی واژه‌های هیجانی در افراد ناگویی طبعی. فصلنامه روان‌شناسی کاربردی، 7(1)، 83-69.
3. دغاغله، فاطمه.، عسگری، پرویز.، حیدری، علیرضا. (1391). رابطه بخشودگی، عشق، صمیمیت با خوشنودی زناشویی، یافته‌های نو در روان‌شناسی، 7(24)، 57-69.
4. دیره، عزت.، پشنگیان، نیلا. (1398). اثربخشی آموزش ذهن آگاهی زوجی بر ارتقاء احساسات مثبت زوجین جوان شهر بوشهر، مجله پیشرفت‌های نوین در علوم رفتاری، 34(2)، 1-18.
5. شاه قلیان، مهناز.، مرادی، علیرضا.، کافی، سید موسی. (1386). رابطه الکسی تایمیا با سبک‌های ابراز هیجان و سلامت عمومی در دانشجویان. مجله روان‌پزشکی و روان‌شناسی بالینی ایران، 13(3)، 248-238.
6. شریفی، مرضیه.، فاتحی زاده، مریم السادات.، بهرامی، فاطمه.، جزایری، رضوان السادات.، اعتمادی، عذرا. (1397). اثربخشی درمان تلفیقی تحلیل تبادلی و ذهن آگاهی بر سازگاری زناشویی زنان دارای وابستگی میان فردی، مجله زن و جامعه، 9(4)، 177-196.
7. صباغی، سمیه.، مهدی زادگان، ایران. (1399). مقایسه مقبولیت اجتماعی و ناگویی طبعی در میان دانش‌آموزان دارای اختلال رفتار درونی سازی شده و دانش‌آموزان عادی، فصلنامه علوم روان‌شناختی، 19(90)، 765-775.
8. طاهری فرد، مینا.، میکائیلی، نیلوفر. (1398). اثربخشی ذهن آگاهی مبتنی بر شناخت در اضطراب اجتماعی، تاب‌آوری و تنظیم هیجان زنان قربانی خشونت خانگی، اندیشه و رفتار در روانشناسی بالینی، 13(51)، 17-26.
9. نوابی نژاد، شکوه السادات. (1392). خانواده در اسلام. سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی/ مرکز گفتگوی ادیان و تمدن‌ها.

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.